(και τα παιδιά σου θα σε ευγνωμονούν που το έκανες)

Μετάφραση: Ιωάννα Παπαγεωργίου, Εκδόσεις Διόπτρα, 2020

Πολλές φορές έχω σκεφτεί μα τι παραπάνω μπορεί να μου προσφέρει ένα ακόμα βιβλίο για γονείς.

Ένα επιπλέον βιβλίο συμβουλευτικής πάνω στην ανατροφή των παιδιών…Ένα ακόμα μέσα στα τόσα που έχω διαβάσει και που σίγουρα όλα κάτι μου έχουν προσφέρει. Και ήρθε η Philippa Perry να μου απαντήσει: “πολλά”. Πολλά ακόμα που δεν ήξερα και κυρίως πολλά που δεν θα βρω σε κανένα άλλο βιβλίο. Και κυρίως σε κανένα βιβλίο με συμβουλές και “μυστικά” για καλή ανατροφή και σωστή διαπαιδαγώγηση. Και αυτό γιατί “Το βιβλίο που θα ήθελες να έχουν διαβάσει οι γονείς σου” δεν εστιάζει στα παιδιά, στις συμπεριφορές τους και στην ανατροφή τους. Αντιθέτως, εστιάζει στους γονείς. Στο πώς εμείς επηρεάζουμε με την ύπαρξή μας, τα βιώματά μας και τις εμπειρίες μας την εξέλιξη, το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας. Και έρχεται να μας παροτρύνει να γνωριστούμε ξανά με τον εαυτό μας. Να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν μας, με τα λάθη μας, με τα συναισθήματά μας, με τυχόν πληγές μας. Μας προτρέπει να πατάξουμε συμπεριφορές και πρότυπα ανατροφής με τα οποία διαφωνούμε μεν αλλά μας κυνηγάνε γιατί αυτά μάθαμε ενδεχομένως από τις προηγούμενες γενιές.

Μέσα από αυτό το βιβλίο η συγγραφέας επιχειρεί να μας εξηγήσει πώς χτίζονται ισχυροί δεσμοί αγάπης με τα παιδιά μας.

Πώς αυτοί οι δεσμοί καθορίζουν την πνευματική και ψυχική υγεία τους όχι μόνο στο παρόν αλλά και μακροπρόθεσμα. Χωρίς να μας δίνει συμβουλές, λύσεις, προτάσεις και συνταγές για το πώς θα αναθρέψουμε τα παιδιά μας ώστε να αποκτήσουν την ιδανική συμπεριφορά και τον τέλειο χαρακτήρα. Μας παραθέτει, ωστόσο, όλα αυτά που οδηγούν στη βέλτιστη σχέση γονέα-παιδιού.

Με αυτό το φρέσκο, με χιούμορ και χωρίς επικριτική διάθεση βιβλίο μάς βοηθάει:

-Να καταλάβουμε πώς ο τρόπος που έχουμε μεγαλώσει και το ψυχολογικό μας υπόβαθρο επηρεάζουν την ανατροφή των παιδιών μας. Το παρελθόν μας επιστρέφει αλλά είναι στο χέρι μας να αποκαταστήσουμε τις όποιες ρήξεις…

-Να βελτιώσουμε το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Σημασία δεν έχει τόσο η δομή μιας οικογένειας, αλλά κυρίως το πώς συμβιώνουν τα μέλη της. Να χτίσουμε μια “φωλιά” όπου τα παιδιά μας θα αισθανθούν ασφαλή, ώστε να εξελιχθούν. Όχι απαραίτητα χωρίς λάθη ή εντάσεις, αλλά με κατάλληλη διαχείριση και διάθεση επίλυσης των συγκρούσεων με ηρεμία και κατανόηση.

-Να αποδεχτούμε τα λάθη μας και να μάθουμε τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτά αντί να αυτομαστιγωνόμαστε. Να μάθουμε τι σημαίνουν τα όρια του εαυτού μας και όχι μόνο των παιδιών μας.

-Να σπάσουμε τα αρνητικά, επαναλαμβανόμενα μοτίβα ανατροφής. Να ενισχύσουμε τον διάλογο. Να δούμε τι σημαίνει καλή και κακή συμπεριφορά. Να εντοπίσουμε τα πρότυπα συμπεριφοράς μας. Κυρίως, όμως να μην βάζουμε ταμπέλες και να μη συγκρίνουμε τα παιδιά μας.

-Να διαχειριστούμε τόσο τα δικά μας συναισθήματα όσο και του παιδιού μας. Να δούμε τι σημαίνει μοναξιά, κατάθλιψη, καταπίεση, υπερβολική αντίδραση, συγκράτηση. Να εντοπίσουμε τα συναισθήματα της ρήξης και της αποκατάστασης. Να αποδεχόμαστε την κάθε διάθεση.

-Να αντιληφθούμε τι μηνύματα περνούν οι διαφορετικές συμπεριφορές. Να μιλήσουμε για την ψυχική υγεία των παιδιών μας. Να δημιουργήσουμε καλές συνθήκες παιχνιδιού. Κι όταν μεγαλώσουν, να έχουμε μια άριστη σχέση.

Σαν κάποιος φίλος μας να έχει ψάξει επί σειρά ετών και να μας στέλνει ένα γράμμα με όλα τα σοφά του συμπεράσματα.

Που θέλει να μας προβληματίσει ως προς το ποιοι είμαστε, πώς μεγαλώσαμε και κυρίως τι λογής γονείς θέλουμε να γίνουμε. Πώς θα είμαστε συνετοί, οξυδερκείς και πώς θα απαλλάξουμε την επόμενη γενιά από τα δικά μας κατάλοιπα. Σίγουρα δεν αποσκοπεί στο να μας κάνει τέλειους γονείς. Εξάλλου και η ίδια η συγγραφέας δεν πιστεύει ούτε στην ύπαρξη του τέλειου γονέα ούτε στο ιδανικό “πλάνο” ανατροφής. Μπορεί, όμως, και θέλει να μας κάνει καλύτερους… Κατ’ ουσίαν, η συγγραφέας ασχολείται με τον τρόπο που δημιουργούμε σχέσεις με τα παιδιά μας. Τα προβλήματα που μας εμποδίζουν να επικοινωνούμε μαζί τους και πώς μπορούμε να βελτιώσουμε αυτή την επικοινωνία. Ποιες είναι οι απαραίτητες δεξιότητες για να επικοινωνούμε πιο αποτελεσματικά και πώς τις δομούμε. Πώς θα χτίσουμε μια σχέση που δεν θα βασίζεται στο φόβο ή την απειλή αλλά στην εμπιστοσύνη, στο σεβασμό και στην οριοθέτηση.

πρόλογος-βιβλίο-Πέρρυ

Αυτό το βιβλίο εμβαθύνει στις πληγές του παρελθόντος και επιστρέφει εντελώς συνειδητά στην γονική μας κληρονομιά.

Προχωρά στο περιβάλλον που μεγαλώνουμε το παιδί μας, στα συναισθήματα και πως τα διαχειριζόμαστε και κλείνει με την συμπεριφορά και την αντιμετώπιση καίριων προβλημάτων. Μας βοηθάει πρώτα πρώτα να ηρεμήσουμε και να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε γιατί φτάνουμε στα όριά μας. Μας βοηθά να επικοινωνήσουμε με το παιδί μας, να πάρουμε βαθιά ανάσα πριν από κάθε μάχη και να σκεφτούμε πριν πούμε ή κάνουμε οτιδήποτε σε μια σύγκρουση. Εν ολίγοις να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας και τα όριά μας. Διαβάζοντάς το θα μάθουμε να παραμερίζουμε ενοχλητικά συναισθήματα, να επιδιώκουμε μια ήρεμη και αρμονική οικογενειακή ατμόσφαιρα. Να “διαβάζουμε” τις σκέψεις και τις συμπεριφορές των παιδιών μας, να τα ενθαρρύνουμε να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να λύνουν μόνα τους τα προβλήματά τους.

Τολμώ να παραδεχτώ πως το βιβλίο αυτό λειτουργεί σαν μονοπάτι.

Ένα πέρασμα από προβληματικές σε υγιείς σχέσεις, που μας απαλλάσσει από συναισθηματικά φορτία και μας προσφέρει το κίνητρο για μια θετικότερη προσέγγιση της γονεϊκότητας! Και αυτό γιατί η Perry όχι μόνο δεν στέκεται επικριτικά έναντι των πιθανών λαθών μας αλλά φροντίζει να ανοίξει δρόμους στον τρόπο που χτίζουμε τις σχέσεις μας με τα παιδιά. Αναδεικνύει τις πηγές της σύγκρουσης και της απώλειας επαφής και προάγει την πνευματική ισορροπία που είναι τόσο απαραίτητη στη διαπαιδαγώγηση.

Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσει κανείς απόλυτα με κάθε σημείο της προσέγγισης της Perry.

Σε κάθε περίπτωση  λειτουργεί αγχολυτικά καθώς δεν υπόσχεται μαγικές συνταγές αλλά δημιουργεί συνθήκες ωρίμανσης και φιλοσοφικής επανατοποθέτησης. Μας βοηθά, έτσι, πιο ουσιαστικά να βελτιώσουμε παραμέτρους της συμπεριφοράς μας. Να γνωρίσουμε την οπτική ενός διαφορετικού ανθρώπου, του παιδιού μας. Και τελικά να κατακτήσουμε δεξιότητες που θα  μας ωριμάσουν πνευματικά, νοητικά και ψυχικά. Μας μαθαίνει να διαχειριζόμαστε καλύτερα όσα αισθανόμαστε ενώ παράλληλα χτίζουμε αρτιότερα το πώς σκεφτόμαστε.

Εν ολίγοις αυτό το βιβλίο μπορεί να βοηθήσει κάθε γονέα να δει λίγο πιο μακριά και πιο καθαρά.

Να σκεφτεί, να κρίνει, να κατανοήσει, να τολμήσει να αισθανθεί, να δικαιολογήσει, να συγχωρέσει. Πιστεύω πως ακροβατεί μεταξύ της αυτοβελτίωσης και της γονεϊκότητας. Δίνει έμφαση στο πώς μέσα από την ενδοθέαση του εαυτού, την αυτεπίγνωση και τη συνάντηση με το παρελθόν καταφέρνουμε να συμφιλιωθούμε με τα λάθη μας ή με τα λάθη των γονιών μας. Να δούμε με άλλο μάτι τη συμπεριφορά του παιδιού μας αλλά και τη δική μας. Ως απόρροια βιωμάτων, συνδεδεμένη με συγκεκριμένους μαθημένους χειρισμούς. Τέλος ανοίγει το δρόμο προς μία γονεϊκότητα με λιγότερες συγκρούσεις, περισσότερο και εποικοδομητικό διάλογο, απενοχοποίηση και έκφραση όλων των συναισθημάτων. Μια γονεϊκότητα που επενδύει στο δέσιμο, την ενότητα, την αλληλεγγύη και την ουσιαστική επικοινωνία και σύνδεση μεταξύ των μελών κάθε οικογένειας.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ!!!