Μετάφραση: Αντώνης Παπαθεοδούλου,

Εικονογράφηση Haughton Chris, Εκδόσεις: Κόκκινο 2014 

Ένα ιδιαίτερο βιβλίο από εκείνα που σου τραβούν αμέσως το βλέμμα στο ράφι του βιβλιοπωλείου και που δίχως προηγούμενη σύσταση το χέρι σου τα “βουτάει” γιατί θέλεις να υπάρχουν στη γωνιά ανάγνωσης των παιδιών σου. Ξέρεις ότι διαθέτουν μία υπόσχεση κρυμμένης σοφίας, και ομορφιάς για τα μάτια.

Η μικρή κουκουβάγια κάθεται δίπλα στη μαμά της στο πιο ψηλό κλαδί του δέντρου και αποκοιμιέται. Όμως τι συμφορά, το όνειρό της την παρασύρει και σιγά σιγά γέρνει, παίρνει κλίση και…, πέφτει από το κλαδί της. Έντρομα τα μικρά ζώα του δάσους γίνονται θεατές αυτής της λυπητερής πτώσης. Ο “πάνσοφος” αλλά και λίγο…ξερόλας σκίουρος σπεύδει να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Όταν λοιπόν θα ανοίξει τα μάτια της ξανά θα βρεθεί με καινούργια παρέα. Θα τα καταφέρει να ξαναβρεί τη μαμά της; Ποιος  θα είναι εκεί για να τη βοηθήσει να βρει τη μανούλα της;

Και από εκεί ξεκινάει ένας κύκλος λανθασμένων προβολών μιας μαμάς που καμία απολύτως σχέση δεν έχει με το χαριτωμένο αυτό κουκουβαγιάκι. Όσο και αν προσπαθεί να περιγράψει τη μαμά του με χαρακτηριστικά όπως: έχει μεγάλα μάτια, μυτερά αυτιά ή είναι πελώρια, δυστυχώς δεν καταφέρνει γρήγορα να βρει τη μαμά του. Γιατί η αντίληψη του σκίουρου για την μορφή της μαμάς του βάσει της περιγραφής που του έχει δώσει το μικρό κουκουβαγιάκι διαφέρει 360 μοίρες.

Η οπτική των πραγμάτων διαφέρει στον κάθε ένα μας ανάλογα με τα ερεθίσματα και το εύρος της γνώσης του για τον κόσμο. Και ίσως για να κατανοήσουμε τον άλλο μάλλον πρέπει να μπούμε στα δικά του παπούτσια. Για το σκίουρο τα μεγάλα μάτια τα συναντάει κανείς σε ένα βάτραχο και το χαρακτηριστικό πελώρια, συνδέεται με τι άλλο από μία αρκούδα;

Πρόκειται για ένα ευανάγνωστο και ευχάριστο παραμύθι με αστεία αφήγηση και εύκολα νοήματα, που μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητό ακόμα και από ένα πολύ μικρό παιδί κάτω των δύο ετών.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ!!!